public class Test {
}
public class Test {
public static void main(String[] args){
}
}
System.out.print();
System.out.println();
System.out.print("Hello Java\n");
می تونید از طریق سایتمون مارو دنبال کنید
آموزش برنامه نویسی جاوا
سورس کد های جاوا
برای ورود به it3du اینجا کلیمک کنیدpublic class Test {
}
public class Test {
public static void main(String[] args){
}
}
System.out.print();
System.out.println();
System.out.print("Hello Java\n");
اجرای یک برنامه ساده با cmd شاید یک کار آسان و در عین حال لذت بخش باشد.اما زمانی که برنامه نیاز به مدیریت بیشتر و وارد مبحث پکیج بندی می شود استفاده از IDE مناسب به سرعت بخشیدن در پیشرفت برنامه کمک شایانی می کند.
IDE یا Integrate Development Environment یک محیط برای زبان های برنامه نویسی است که کار کد نویسی و مدیریت فایل های برنامه را راحت تر و سرعت کد نویسی را بالا می برد.
زبان قدرتمند جاوا IDE های قدرتمندی نیز دارد که باعث ایجاد انگیزه در کسانی می شود که خواهان یادگیری این زبان هستند.
IDE هایی مانند Netbeans ، Eclipse ، Intellij IDEA IDE و غیره را می توان نام برد که آخرین نسخه این محیط هارو می توانید از اینترنت دانلود کنید.
برای شروع کار نیاز به IDEA نیست و می توانید با استفاده از notepad برنامه ها را بنویسید و از طریق Cmd در ویندوز اجرا کنید.
همچنین استفاده از Notepad++ نیز بسیار مفید خواهد بود زیرا از گرامر زبان های مختلف از جمله جاوا پشتیبانی می کند و کلمات کلیدی را با رنگ مختلف و تورفتگی ها را نمایش می دهد که برای فهم بیشتر موثر است.
آخرین نسخه برنامه notepad++ را می توانید از اینجا دانلود کنید.
خوب ، بریم سراغ اولین برنامه :
ابتدا یک فایل متنی با پسوند .java به نام Test ایجاد کنید.(به این صورت Test.java) دقت کنید که برای نمایش پسوند فایل ها و تغییر آنها باید گزینه Hide extensions for know file types را غیر فعال کنید.برای این کار به Computer بروید و از منو آیتم Tools را طبق شکل انتخاب و گزینه Folder Option را انتخاب کنید.
گزینه Hide extensions for know file types باید غیر فعال باشد ، در صورت فعال بود آن را غیر فعال کنید و ok را فشار دهید.
خوب حالا فایل متنی ایجاد شده (Test.java) را باز کنید و کد زیر را در آن وارد کنید.
نکته : به حروف بزرگ و کوچک دقت کنید زیرا جاوا به کوچک و بزرگی حساس است.اصطلاحا Case sensitive می باشد.
public class Test {
public static void main(String[] args){
System.out.println("Hello Java");
}
}
خوب حالا باید فایل را ذخیره کنید و cmd را باز کنید و با استفاده از دستور cd به مسیری که فایل Test.java را ذخیره کردید بروید...
برای اجرای برنامه نوشته شده به زبان جاوا باید JDK یا Java Development Kit را در کامپیوتر خود نصب کنید.
می توانید آخرین نسخه JDK را از سایت اوراکل دانلود کنید.
پس از نصب JDK شما برای اینکه در خط فرمان ویندوز قادر به اجرای برنامه تان باشید، مراحل زیر را انجام دهید.
1 - ابتدا بر روی آیکن کامپیوتر (در ویندوز) راست کلیک کرده و گزینه Properties را انتخاب کنید یا به این آدرس مراجعه کنید Control Panel\System and Security\System و در پنجره باز شده گزینه Advanced system setting را انتخاب کنید.
2 - مرحله بعدی انتخاب گزینه Environment Variables است...
جاوا یا Java زبانی است شی گرا و توسط فردی به نام جیمز گاسلینگ در سال 1995 به عنوان بخشی از سکوی جاوا منتشر شد.
قبل از هر توضیح دیگری باید بدانیم شی گرایی چیست و دیدگاه شی گرایی برای توسعه نرم افزار چیست.
شی گرایی انقلابی در توسعه نرم افزار ایجاد کرد در حالی که جاوا بر پایه شی گرایی ایجاد شده و این موضوع بیان گر آن است که شی گرایی سابقه ایی طولانی تر از جاوا دارد.
هدف شی گرایی طراحی اشیای دنیای واقعی با استفاده از کلاس است.برای مثال برنامه ای مینویسیم تا بر روی چوبی به اندازه 2 متر با فاصله 10cm میخ بکوبد. با در نظر گرفتن اصول شی گرایی در این برنامه می توان میخ ٰ- چوب – چکش را یک شی در نظر گرفت.با این دیدگاه هر کدام از این اشیا را به کلاس تبدیل می کنیم (مدل سازی می کنیم).
ابتدا از کلاس چوب و چکش نمونه ایی ایجاد می کنیم. سپس از کلاس میخ نمونه ای ایجاد می کنیم و با استفاده از نمونه های ایجاد شده ی قبلی از چکش و چوب میخ ها را به فاصله 10cm از یکدیگر می کوبیم.
مزیت بزرگ شی گرایی Object-oriented programming یا به اختصار OOP این است که برنامه با سازماندهی بالا تر طراحی می شود و در مقابل تغییرات انعطاف پذیر است.همچنین میزان کد تولیدی برنامه را به طرز چشم گیری کاهش می دهد و خوانایی برنامه را بالا می برد.از از کلاس های ایجاد شده می توان در برنامه های دیگر با ایجاد تغییر یا بدون ایجاد تغییر استفاده کرد.
شی گرایی در جاوا به 3 طریق است :
1- Encapsulation یا اصل نهان سازی
2- Inheritance یا ارث بری
3- Polymorphism یا چند ریختی
باید در نظر داشت که زبان جاوا بسیاری از گرامر (syntax) خود را از زبان c و c++ گرفته و در مواردی بعضی از امکانات موجود در این زبان ها را به کار نبرده است.
مثلا در شی گرایی C++ از وراثت چندگانه پشتیبانی می کنند یعنی یک کلاس C++ میتواند از چندین کلاس دیگر ارث بری کند و خواص آنها را در خود اضافه کند (که این امر اگر با بی دقتی انجام شود ممکن است اشکالاتی را به وجود بیارد) که در جاوا وراثت چندگانه یا multi inheritance پشتیبانی نمیشود و یک کلاس در جاوا تنها می تواند از یک کلاس ارث بری کند اما به جای وراثت چندگانه جاوا واسط ها را معرفی کرد که هر کلاس میتواند از یک کلاس ارث بری و چند واسط (interface) را پیاده سازی کند.
در C و C++ اشاره گرها وجود دارند که در جاوا به کار نبرده است که همانند وراثت چندگانه با بی دقتی باعث بروز مشکل میشود.پس تا اینجا هدف جاوا را می توان ساده سازی و بالا بردن امنیت برنامه دانست زیرا با استفاده از اشاره گر ها (pointer) و وراثت چندگانه پیچیدگی برنامه بالا می رود.البته تمام هدف جاوا همین نبوده و کار های دیگری هم صورت گرفته است.
**اهداف جاوا:...